WAT IS FRAMING? EEN VOORBEELD:

Al jarenlang hebben we het in Nederland over de ‘boze burger’. Burgers zijn boos op de politiek, die is losgezongen van het gewone leven. Die ‘boze burger’ leidt vaak tot een opgefokte politieke cultuur: veel politici hebben er baat bij om die boosheid stevig op te poken.

Tegelijk, die boosheid heeft ook iets onsympathieks. Nederland is een van de meest welvarende landen ter wereld, heeft de gelukkigste kinderen. En Nederlanders zijn boos? De boze burger lijkt ook de verwende en verongelijkte burger.

Sybrand Buma ergert zich aan dat frame van de ‘boze burger’. We moeten het niet hebben over boze burgers, zegt hij, maar over ‘gewone Nederlanders’ – die hun gemeenschapsgevoel en identiteit zijn kwijtgeraakt. Wat is de kracht van die re-framing?

Een. De boze burger wordt opeens de bezorgde burger – en voor mensen die bezorgd zijn heb je meer sympathie dan voor mensen die altijd maar weer boos zijn.

Twee. Er zit erkenning in voor burgers. Als jij boos bent en iemand zegt dat dat volstrekt normaal is, dan voel je je erkend. Andersom, als jij volstrekt normale zorgen hebt en je wordt als boze burger afgetekend, voel je je miskend.

Drie. Je bent van die opgefokte cultuur af. Boosheid is een emotie, die kun je oppoken. Maar als het gaat om gewone zorgen van gewone mensen – dan moet je gewoon op zoek naar oplossingen.