Annet van Zon opent de bijeenkomst. Annet is bestuurder van Spring Kinderopvang en al heel lang lid van de Associatie voor Jeugd. Zij trapt af met de ervaring die zij had toen zij stopte als bestuurder van een specialistische jeugdhulp organisatie en de overstap maakte naar de kinderopvang. “Vanaf het eerste moment waarop ik na de jeugdzorg als bestuurder de kinderopvang instapte, werd ik zo blij van de geweldige kansen voor kinderen die daar liggen! De kinderopvang als natuurlijke partner van ouders, laagdrempelig en pedagogisch supersterk! Het verbinden van de wereld om kinderen heen is onze gezamenlijke opgave, met de kinderopvang als logische start daarvan.”

Met deze inleiding in het achterhoofd neemt Raymond Clement het stokje over. Raymond is bestuurder van MIK&PIW groep (sociaal werk & kinderopvang, bestuurslid van de Branchevereniging Maatschappelijke Kinderopvang en cabaretier. Met veel humor laat hij ons nadenken over onze belangrijkste uitdaging: “hoe zorgen wij ervoor dat kinderen niet tussen wal en schip vallen. Want de kwaliteit van ons werk wordt niet bepaald door de kwaliteit van iedere organisatie op zich, maar door de mate waarin het ons lukt om geen gaten te laten vallen.” We zijn samen verantwoordelijk voor het creëren van een pedagogische basis waar kinderen erbij horen, waarbij kinderen mogen zijn en waarbij het normaal is dat ouders onderling, soms ondersteunt door pedagogisch medewerkers, praten over opvoeden. 

Onze uitdaging, geen kind tussen wal en schip, vormt ook het uitgangspunt voor de gesprekstafels die in twee ronden plaatsvinden. Drie mooie voorbeelden uit de praktijk vormen de basis voor deze gesprekken:

Marije Magito (directeur Stichting Jonge Kind Centrum en lid van de adviesraad Infant Mental Health Nederland) vertelt over de babyclub. De babyclub is een initiatief waarvan ouders lid kunnen worden en waarbij zij een keer per week samen komen om meer te leren over de ontwikkeling van hun baby, de ontwikkelbehoefte van hun baby en hoe zij hierbij aan kunnen sluiten. Doordat ouders in groepen samen komen ontmoeten zij elkaar en bouwen zij een sociaal netwerk op. De babyclub is deze week door de toetsingscommissie van de databank effectieve jeugdinterventies van het NJi erkend als zijnde theoretisch goed onderbouwd. 

Meer informatie over de babyclub is te vinden via: https://www.hetjkc.nl/babyclub-professionals-ontwikkelingstimulerend-werken-babys/

Martine van der Pluijm (Lector Samenwerken aan een Taalrijke omgeving voor Jonge kinderen) en David Kranenburg (directeur Actief Ouderschap en lid van de kerngroep Thuis in Taal) vertellen over Thuis in Taal. Thuis in Taal is een programma waarmee pedagogisch medewerkers en leerkrachten stapsgewijs samenwerkingsrelaties kunnen aangaan met ouders die bijdragen aan een rijke taalomgeving van kinderen. De aanpak haakt aan bij de dagelijkse praktijk, helpt bij het verrijking van de samenwerking tussen pedagogisch medewerkers/leerkrachten en ouders en bij het verrijken van de ouder-kind interactie. Meer informatie is te vinden via: https://aanpakthuisintaal.nl .

Ghislaine Fonteijn (bestuurder van kinderopvang Kanteel) vertelt over hoe Kanteel vormgeeft aan de maatschappelijke opdracht om kinderen dichtbij huis in hun wijk krachtig en vol potentie te laten opgroeien. Verbinding staat hierin centraal. De verbinding tussen kind, ouder en pedagogisch medewerker, alsook de verbinding met de brede sociale context van kinderen. Op wijkniveau wordt gekeken naar wat er speelt, wat dit betekent voor de opvang die geboden wordt en met wie verbinding gezocht moet worden. Door samenwerking met het welzijnswerk worden (informele) netwerken benut om groepen ouders en kinderen te bereiken die nog niet bekend zijn binnen de kinderopvang. Op alle leeftijdsniveaus wordt over de organisatie heen gekeken wat nodig is. Tijdens haar verhaal vertelt Ghislaine tot welk aanbod dit leidt. Meer informatie over Kanteel is te vinden op hun website: https://www.kanteel.nl.

De inspirerende voorbeelden en gesprekken die volgden, zorgden ervoor dat van en met elkaar geleerd werd over de meerwaarde van samenwerken en hoe je dit ondanks de systemische uitdagingen die er zijn toch kunt doen. We leerden over de wegen die je kan bewandelen om bepaalde doelgroepen te bereiken. En over hoe belangrijk taal is voor kansengelijkheid en hoe dit ook de basis vormt voor de samenwerkingsrelatie die we met anderen opbouwen. Bovenal beseften we nogmaals hoe belangrijk is om de focus niet op het kind te leggen, maar samen te werken met ouders en opvoeders. Door hen te versterken kunnen we de basis voor kinderen 24×7 versterken!